WONDERING

Zaman sanki tek bir noktada donmuş gibi, en sessiz geceler bile beklentiyle çınlamaya başlar. Telefon sessizdir, ama parmaklar yine de ekrana uzanır - belki de tam şu anda o mesaj gelir. Dünya yaşamaya devam ederken, içimizde her şey tek bir soru etrafında dönüyor: “Seni eve kim götürecek?” Aklımız hareket etmemiz gerektiğini söylese de, kalbimiz inatla “biz” olduğumuz yerde kalmaya devam ediyor. Bu, acı bir şekilde hatırlatan ama nedense hala içimizi ısıtan müziği açma alışkanlığı gibi.