Boom Bada Bada

Aşk bazen çılgın bir kalp atışı gibi ses çıkarır - boom bada bada - ve bunun sevinç mi yoksa hafif bir baş dönmesi mi olduğu belli olmaz. Her şey basit gibi görünüyor: iki kişi, biraz müzik, biraz aptallık, ama bu basit kelimelerin içinde, tek bir bakıştan büyüyen koca bir bahçe saklı gibi. Eskiden sıradan bir papatya olan yerde, birdenbire kafaya sığmayacak kadar büyük ve canlı bir şey çiçek açıyor.

Sanki duygulardan değil, fizikten bahsediyor gibi - karşılaştığımızda hava hafifliyor, düşünceler şeffaflaşıyor ve her türlü “özür” çaydaki şekerden daha hızlı eriyor. Her şey gülünç derecede samimi: teneffüste defterin satır aralarına yazılmış bir itiraf gibi. Ve bu, içimizi ısıtıyor - çünkü belki de mutluluk gerçekten de böyle ses çıkarabilir: yüksek sesle, garip bir şekilde ve hafif bir “oo la la la la” yankısıyla.