GIRLBOSS

Sıcak, parlak ve biraz çılgın - dans pistinin eridiği bir partide, sen hala topuklu ayakkabılarla duruyorsun, çünkü sadece zayıflar ayakkabılarını çıkarır. Burada alçakgönüllülüğe yer yok: hava özgüvenle parıldıyor ve ayna yansımaya imreniyor. Her şey gürültülü, parıldıyor, nabız gibi atıyor - her satırda ya bir meydan okuma ya da bir manifesto var.

Bu ritimde şüphe ve anlayış isteği yok. Sadece “istiyorum”, “yapabilirim” ve ‘bak’. Sanki biri “özbilinç maksimum” düğmesine basmış ve geri dönmeye niyetli değilmiş gibi. Her bitin bir iltifat, her duraklamanın ise kendin olmanın yüksek sesle mümkün olduğunu kabul ettiği bir sıcaklığa kadar ısınmış.