Never Really Gone

Şehir aynı gibi görünüyor - aynı sokaklar, aynı fenerler, aynı rüzgar ağaçların tepesinde. Sadece şimdi daha sessiz, sanki biri anıların sesini kısmış gibi. Her şey tanıdık geliyor, ama artık senin değil: adımların, eskiden ikinizin güldüğü yerde yankılanıyor. Vitrinlerden ekmek ve geçmiş kokusu geliyor, köşede ise yeni biri o aynı eli tutuyor. Eski sohbetlerin sıcaklığı, uzun zaman önce sönmüş bir ateşin yankısı gibi, hala derinin altında yaşıyor. Ve bu garip sıcaktan kaçmak mümkün değil - yakmıyor, sadece bir zamanlar gerçek olduğunu hatırlatıyor.