Huh

Hangover sabahı ve yabancı kolonya kokuyor. Müzik, uykusuz bir gecenin ardından buruşuk bir çek gibi: ne olduğunu hatırlamıyorsun, ama toplam tutarından pahalı olduğunu hissediyorsun. Satır aralarında banknotlar hışırdayıp, otel kapıları çarpıyor, ve tüm bunların altında yorgun bir “her şey eskisi gibi” gizli. Burada anlam aranmıyor - burada anlam, buzla birlikte bardağın içinde boğuldu. Yine de garip bir sükunet var: etrafta gürültü, vızıltı, kolunu çekenler varken, sen sadece yürüyorsun - biraz tereddütlü, ama kendi ritminde. Çünkü hayat bir yarış değil, güzel bir yankısı olan karambol.