Przyjacielu Mój

Hayat, frenleri olmayan bir yarış gibidir - bazen Monte Carlo virajlarında hızla ilerler, bazen de yol kenarına atar. Burada yaralar süs değil, yaşamaya cesaret ettiğiniz, bu sürekli koşuşturmanın anlamını anlamaya çalıştığınız için kazandığınız zaferlerdir. Hatalar, dürüst oldukları sürece içimizi ısıtır, dostluk ise fırtınada bile bozulmayan bir pusula gibidir. İçinde tuz, ter ve biraz kan vardır, ama gerçek, filtrelenmemiş bir dostluktur.

Ve etrafta her şey sahtecilikle doluyken, şans yine burun kıvırırken, basit bir kural kalır: doldur, nefes al, gözlerini kaldır. Çünkü yarın yine savaş var - ve yine kaçmayacak olanlar yanınızda. Azizler değil, kahramanlar değil - sadece fırtınalarında inatla yoluna devam eden insanlar.