Wo Oh (with Yandel)

Duman, ter ve tatlı bir koku geliyor - belki rom, belki de havaya karışmış ama hala derisinde kalan parfümü. Işıklar yanıp sönüyor, bas sesleri göğüs kafesini deliyor ve dünya, ritimle hareket eden kalçalarının çizgisine kadar daralıyor gibi geliyor. Geri kalan her şey sadece gürültü, “gece yarısından sonra karşılıklı çekim” adlı oyuna gereksiz dekorlar.

Burada şefkatin yeri yok - sadece heyecan, yırtıcı ilgi ve kadehleri ve bakışları ateşleyen bir kıvılcım var. Her şey çok hızlı, çok gürültülü, çok canlı oluyor, sonuçlarını düşünmeye vakit yok. Bu dansta gerçek aranmıyor - onun yerini beden, ritim ve kimsenin sabaha kadar süreceğini vaat etmediği bir an alıyor.