ADD

Sanki içimde bir şişe gazoz patlamış gibi, şimdi de özgüven baloncukları şakaklarımın içinde neşeyle cızırdayıp duruyor. Her şey etrafımda, neden girdiğimi anlamaya bile fırsat bulamadan kareler değişen bir hikaye gibi geçip gidiyor. Biraz kaos, biraz narsisizm ve bir ton ototune - ADHD'nin bir tanı değil, bir yaşam tarzına dönüştüğü bir kokteyl. Burada dikkat, parlak bilekler, ünlülerin isimleri ve dans etmeyen ritim üzerinde atlıyor - sadece yerinde duramıyor. Dünya ana karakterin etrafında dönüyor ve o, bunun bir mecaz olmadığı için oldukça memnun görünüyor.