Pupilas

Şehir erimiş metal gibi parıldıyor ve hava hız ve tehlikeli zevk kokuyor. Burada duygulara yer yok - sadece bas ritmine göre hareket eden bedenler ve arzu ritmine göre göz kırpan far ışıkları var. Ayaklarınızın altındaki dünya bulanıklaşıyor, nereye gideceğiniz artık önemli değil, yanınızda aynı şekilde yanıp tutuşan biri varsa.

Müzik, Dolce'nin barut gibi “piu piu” ile iç içe geçtiği, kelimelerin kontrolün ve kontrolün kaybının bahis olduğu bir oyuna dönüştüğü kulüp neonlarının sıcaklığını soluyor. Her şey parıldıyor, gürlüyor, yırtıcı bir şekilde gülümsüyor. Buradaki aşk, şefkatle değil, her saniyenin 200 km/s hızla son tur gibi geçtiği adrenalinle ilgili.