Hurt Like Me

Zamanda takılıp kalmış acı, burada neredeyse nazikçe yankılanıyor - en önemli yerlerinde çiziklere sahip eski bir plak gibi. Her nota, uzun zaman önce bırakılması gereken bir şeyi bırakmamaya çalışmak gibi, ama eller hala tutuyor. Sanki hafıza kendi hayatını yaşıyor, ama beden onun evi olmaktan yorulmuş gibi. Bu kırgınlıkta çocukça bir şey var - kapının önündeki köpek yavruları gibi: içeri girmek için uzanıyorlar, ama kimse kapıyı açmıyor. Çünkü orada geçmiş var. Ve eğer biri bir an olsun da olsa aynı acıyı hissetseydi, her şey daha kolay olurdu. Ama hayır. Kaçmak zorundasın - kurtulmak için değil, sadece kalbinin hala geri dönmeni istediğini duymamak için.