Méchant au grand cœur

Kameralar ve lazer nişangahlarıyla geçen gece, sanki projektör ışığı altında çekilmiş bir aile fotoğrafı gibiydi: her şey görünüyordu, ama her şeyi anlamak mümkün değildi. Sesler çekler ve borç satırları, disklerdeki çizikler ve sonra ağlamamak için mermi kovanlarını toplama hakkında fısıldıyor. Yükselişler ve düşüşler fikirlerle değil, cüzdanın ağırlığı ve sırtını dayayacağın kişilerin sayısı ile ölçülür - romantizm için yer pek yok, ama kafiyeler ve tahminler için tam da uygun.

Burada dostluk zırhtır, ihanet boşluğa geçiş kartıdır ve Dubai mutluluğun ya da bir sonraki kurşunun şifresi gibi geliyor. Tüm bu acı ironi satırlarda görülüyor: biri sonuncu olarak başladı ama ilk olarak gitti - gerçek para, onur ise fiili. Finalde sıcak, neredeyse gündelik bir his kalıyor: dünya sert, ama içinde hala basit bir kural değer görüyor - yanında hesap yapan birinden çok, koruyan birinin olması daha iyidir.