YARANAMADIM

Kırık bir kalp de bir zamanlar mutlu son hayal etmişti - sadece senaryo değiştirilmişti ve yağmur altında öpücük yerine alkışsız bir final gelmişti. Her şey klasik gibi görünüyor: güven, beklenti, biraz naiflik... ve işte “mutluluk” bir yerlerde tırnak içinde, ama ruhta soğuk bir esinti var.

Her satır sanki ayaklarımın altındaki asfaltta hışırdayan o yol, beklediğim ama gelmeyen yol. Sesinde, bir zamanlar çocukça inanan bir yetişkinin yorgunluğu var. Biraz kırgınlık, biraz hafif hüzün ve artık acıtmayan ama yine de üzücü olan o garip duygu.