senin için başaracağım

Aşk, son yüzde birkaç şarjı kalan bir pil gibidir: sanki parlıyor gibi görünür, ama birazcık titreyin, her şey söner. Ancak burada söz konusu olan yorgunluk değil, dünya tamamen yanıp kül olsa bile korkutmayan o garip inatçılıktır. Kalp, sanki bitişi olmayan bir maratoncu gibi kilometrelerce yol kat eder, ama su yerine sadece bir “gülümseme” alır.

Bu duyguda gösteriş yok - sadece başkası aracılığıyla yaşama alışkanlığı var. Sanki hava kişisel hale gelmiş gibi. Dışarıdan güçlü, ama ona biraz daha yumuşak bakınca zırh, yağmurdan sonra pamuklu gömleğe dönüşüyor. Her şey ıslak, ama gülünç derecede canlı.

Ve metinde evren büyüklüğünde bir söz olsa da, yeminlere değil, tonlamaya inanılır. Duyduğunda anlarsın: evet, işte bu, gerçek “bir şey olursa gel, ben dayanırım”.