Real Flex

Neon ışıkları altında gece yürüyüşü, her kelimenin bir kemer şakırtısı gibi olduğu bir yürüyüş: övünme hafif bir yorgunlukla iç içe, tehditler ise sanki biri cebindeki bozuk paraları sayıyormuş gibi sakin bir tonda. Seste ironik bir pervasızlık var: birinin saçına harcanan para, “kafasını ortaya koyma” niyetiyle bir arada, sanki aşk ve tehlike aynı cüzdanda yaşıyormuş gibi.

Bitişler baskın, cümleler keskin - her şey hareket ve etkiye tabi. Arabaların, saatlerin ve “sert işlerin” tanımları, çok uzun bir gecenin ardından telefonda yazılmış notlar gibi akıp gidiyor: kısa, somut, bazen kendi sertliğinden dolayı komik bile. Bununla birlikte, bu satırlarda basit bir insanlık da gözüküyor - fark edilmek, sayılmak ve evet, biraz acımasızca anlaşılmak arzusu.