A War With Time

Meleklerin bile bir zamanlar düştüğü bu şehir, yanmış zamanın kokusunu taşıyor. Hava, kış mı yoksa sadece birinin hayatlar arasındaki molası mı olduğunu bilmediğin o yorgunlukla dolu. Sanki gece her şeyi unutmuş gibi: karı, yüzleri ve hatırlamanın ne anlamı olduğunu. Sadece içerde bir yerlerde eski bir mekanizma sessizce tıklıyor - bırakmayan ama gitmesini isteyen bir anı.

Ve bu garip hayatta kalan duygular dünyasında her adım veda gibi geliyor. Sıcak, yumuşak, ama kesin. Gökyüzü birdenbire sığınak değil, ayna haline geldiğinde ve sonunda anladığında: bazen aşk da bırakmaktır. Sesin titriyor ve ellerin hala geçmişe uzanıyor olsa bile.