Numb

Bazen tüm dünya senden 2.0 sürümünü bekliyor gibi gelir - mükemmel bir şekilde bir araya getirilmiş, kendinden emin, hatasız ve takılmayan bir sürüm. Ama içerde arka planda bir aşırı yükleme var, işlemci eriyor ve birisi sürekli “güncelle” düğmesine basıyor. Her hareket sanki gözetim altında, her nefes sistem hatasına dönüşüyor.

Ve sadece kabloyu çekip çıkarmak istersiniz - sinirlenmemek, kanıtlamamak, “olması gerektiği gibi” olmamak. Daha sessiz, daha yavaş, daha gerçek olmak. Artık her şeyin kaç kez yıkıldığı önemli değil, çünkü bu enkazdan, artık kendinizi utanmadan adlandırabileceğiniz bir şey ortaya çıkıyor.