no chill

Hayat bir müzik videosu gibi olmasa da, yine de ritim içinde akıp gidiyor. Burada hayatta kalanlar, kendilerine sadık kalanlar ve alkol ve beton kokusu içinde bile gülümsemeyi öğrenenler anlatılıyor. Para yok, demek ki dert yok. Ama dostlar, inanç ve itirafın yerini alabilecek birkaç satır var.

Her şey basit: kimse rol yapmıyor, gangstercilik oynamıyor. Burada gerçek olanlar, görünüşleriyle değil, seslerindeki yorgunlukla anlaşılıyor. Her satırda sokakların gürültüsü, sahte banknotlar, yatağın altında unutulmuş çantalar ve yine de kurtulmuş olmanın verdiği biraz gurur var. Gösterişsiz, ama içinde ateşle.