are we havin' fun yet?

Duygular sınırları aştığında, her şey neon ışıklı bir klibe dönüşür. Metropol uğultulu, asfalt egzoz ve telaş kokuyor, ve taksilerin çığlıkları ile metronun uğultusu arasında, tesadüf olamayacak kadar gürültülü bir aşk benzeri bir şey yaşanıyor. Her kelime rüzgarda sigara dumanı gibi: çabuk yok oluyor, ama tadı kalıyor.

Biraz bayağı, hafif sarhoş, “hiçbiri ciddi değil, ama neden bu kadar acıtıyor” tadı var. Sanki her şeyi görmüş, her şeyi denemiş gibi, ama o ortaya çıkar çıkmaz tüm deneyimler arka plana atılıyor. Geçici ilişkiler ve uçuş programlarının dünyasında tek bir düşünce kalıyor: tüm bunlar sürerken, bir kez daha tekrarlamak daha iyi.