Think About Us

Her şey bitmiş gibi bir his var, ama içimde hala önemli olma alışkanlığı yaşıyor. Başkasının elleri başka birine dokunduğunda, hafıza yine de fısıldıyor: “Ya hatırlarsa?”. Kıskançlık bile değil, sessiz bir ilgi - deride, düşüncelerde, nefeste en azından bir gölge, iz, yankı kalmış mı?

Dünya çoktan yoluna devam etti, ama derinlerde hala söylenmemiş “ya eğer...” sesi yankılanıyor. Ve kimse cevap vermesin, soru kendisi zaten bir itiraf: sonuna kadar bırakmamak, hala bu “biz”in bir parçası olmak demek, sadece hayalimde olsa bile.