float 2.0

Taze zincirler gibi parlak bir şekilde cilalanmış büyük hırsların sesi. Burada yorgunluk ve parlaklık aynı cümlede yaşıyor - “her şey kontrol altında” ve “yine de bir şeyler yanlış” arasında. Para, statü, arabalar - her şey plana göre gidiyor gibi, ama içerde hala aynı his var: hızlı koşuyorsun, ama boşluğu yakalıyorsun.

Müzik, şehirde geç saatte yapılan bir yolculuk gibi uçuyor - pencereler sonuna kadar açık, düşünceler bas sesinden daha yüksek. Her kelimede biraz gurur, biraz hüzün ve inanmayanlara karşı biraz da öfke var. Dünya rakamlar ve etiketler etrafında dönüyor, ama burada gerçek para birimi hayatta kalmak. Ve parıldadığında bile, yine de yankı duyuluyor: “Evet, başardın, ama ne pahasına?”