Mauvais opps

Şehir eski bir motor gibi uğulduyor - biraz yorgun, ama hala canlı. Gürültüsünde, her adımın hayatta kalma mücadelesi olduğu ve her nefesin duman, demir ve milyonlarca hayallerin koktuğu sokakların ritmi gizleniyor. Burada aşk güller ve itiraflar hakkında değil, buzun ayakların altında ince olduğu ve gecenin gereğinden uzun olduğu bir zamanda en azından bir kez bile tökezlememek hakkında.

Sözlerde hırıltı, seslerde yara izleri, müzikte ısıtmayan ama soğumaya da izin vermeyen ateş var. Satır aralarında, her şey yanmış olsa bile, inatçı bir “bir kez daha deneyeceğim” var. Kötü adamların sadece yorgun insanlar, günahların ise yok olmamak için bir yol olduğu beton sokakların kasvetli şiiri.