Field Song.

Yolun tozu, sıcak güneş ve evimde beni bekleyen tanıdık bir şeyin kokusu geliyor. Göğsünde yorgunluk var, ama yıpratan türden değil, yumuşatan türden, sanki her anı eski bir dere kenarında mola vermek gibi. Bir zamanlar çilek topladıkları ve mutluluğun sadece birlikte akşama kadar yürümek olduğuna inandıkları yer.

Buradaki sözler itiraf ya da rica değil, sessiz bir hatırlatma: unutma. Yol uzun olsa da, omuzlarını sadece güneş ısıtıyor olsa da. Çünkü ileride pencerede ışık, ocakta çaydanlık ve yeniden rahat nefes almanı sağlayan birinin elleri var.