Badgyal Im Wan

Bazen gece hava kokmaz, heyecan kokar. Stroboskop ışıkları ve tatlı duman kokusu arasında o kıvılcım doğar - aşk değil, hayır, sadece bir oyun. Bir bakış, yarım gülümseme, biraz daha yakınlaşma - ve artık kimin kimi seçtiği önemli değil. Her şey, bedenlerin kelimeler yerine konuştuğu ve müziğin bugün kimin kazanacağına karar verdiği bir dansa dönüşür.

Burada kimse plan yapmaz ve sözler beklemez. Sadece ritim, hareketler ve biraz cüretkar kahkahalar - özgürlük için bir kadeh kaldırma gibi. Her şey basit: “kötü” olmak, kendine lezzetli, gürültülü ve sansürsüz bir hayat yaşamaya izin vermek demektir. Ve eğer biri yine de kaybederse, bu sadece aşırı zevkten olur.