let me burn

Bazen aşk, kasıtsız olarak çıkarılan bir yangına benzer, ama her şeyin yanmasını izlemek, nedense söndürmekten daha kolaydır. Hava kırgınlık ve söylenmemiş sözlerle kokuyor, aralarında ise “neden senin kendini bütün hissetmen için benim yıkılmam gerekiyor” diye haykıran bir sessizlik var. Küller düzgün, neredeyse güzel bir şekilde yerleşiyor ve içinde bir yerlerde aptalca bir “lütfen gitme” sesi hâlâ yankılanıyor. Ama kapı artık açılmıyor. Ve sanırım bu da bir cevap.