猫

Sanki fırtınadan önceki akşam gibi - titreyen parmaklar, beceriksiz bir gülümseme ve aniden çok uzun süredir biriken her şeyi söylemeye karar veren bir ses. Dünya batmakta olan bir ateşin içinde boğulurken, bir yerlerde derinlerde basit bir düşünce yankılanıyor: bırakmak, sevmekten vazgeçmek anlamına gelmez. Sadece güneşin ilk önce yanmasına izin ver. Bu, gürültülü bir sokakta yalnız kalanlar hakkında sessiz bir hikaye. Kalp bedenle çatıştığında, hüzün neredeyse rahatlatıcı hale geldiğinde ve eski yakınlık kediye dönüştüğünde - bağımsız, yumuşak ve kaçak. Ve eğer aniden, sadece bir anlığına bile geri dönerse, tekrar zorlanmadan nefes almak mümkün olacak. Şarkı son yazın kokusunu, avuç içlerinin sıcaklığını ve her şeyi kendi renklerine boyayabileceğin aptalca inancını taşıyor. Hatta boşluğu bile.