Nanti Kita Seperti Ini

Gelecek hayalleriyle harmanlanmış şefkat, yeni demlenmiş kahve ve perdelerden sızan sıcak sabah ışığı gibi kokar. Burada yüksek sesli yeminler yok - sadece "şimdilik" olmak isteyen, "sonsuza kadar" olmak isteyen yumuşak bir "şimdilik" var. Basit bir resim: ev, çocuk kahkahaları, akşamüstü vantilatörünün altında sohbetler. Her şey normal gibi ama bu yüzden özellikle öyle. Bu satırlarda, gösterişten uzak bir vaat yankılanıyor sanki: yaşlılığa kadar birlikte, dram olmadan, mutluluğun da sessiz olabileceğine inanarak. "Ben" ve "sen" "biz" olduğunda ve anlaşıldığında - işte gerçek mucize budur: sıkılana kadar ve asla sıkılmadan yan yana yaşamak.