Anugerah Terindah

Bu basitlikte dokunaklı bir şey var - bir melodi kahramanı olmayan ve akşamları Coelho okumayan bir insanın aniden "Bir de mutlu olmayı deneyeyim" diye karar vermesi gibi. Mükemmel değil, gösterişli değil, sadece seven. İşte burada, biraz güvensiz gibi ama tüyler ürpertecek kadar samimi bir itiraf duyuluyor. Her satır, kendi şüphelerinden bir adım gibi: "Layık mıyım", "Gerekli miyim", "Başarabilir miyim". Ama sonra o içsel "peki, riske gireyim" devreye giriyor ve sıcak, insani bir cesaret başlıyor. Bağırmayan, ama titreyen bir sesle, ama açık bir kalple şarkı söyleyen. Müzik, yıldızları vaat etmeyip sadece "çabalayacağım" dediğinde, sadece sevginin yapabileceği gibi sarar. Ve bu, dünyanın biraz daha yumuşaması için yeterli gibi görünüyor.