Backburner

Geçmiş kokan bir telefon görüşmesi - biraz acı, biraz rahatlatıcı. Sesinde yorgunluk, suçluluk ve o meşhur "acaba hala her şey düzelebilir" ifadesi vardı. Ve ders çıkarmanın çoktan zamanı gelmiş olsa da, yanma alışkanlığı da ısınmanın bir yoludur. Burada tutku, affetme yok - birinin arka ocağında yanmak bile hoş geliyorsa, bu nazik bir mazokizmdir. Ve her şey anlaşılır gibiydi: çok geç, çok acı verici, çok tanıdık. Ama ikisi de sessizlikle biteceğini bilse de, konuşmaya devam etmenin tuhaf bir canlılığı var. Sanki üzüntü de bir bağ, sarkazm da bir sevgi biçimi, sadece biraz fazla pişmiş.