Hujan

Buradaki yağmur sadece bir arka plan değil - ne zaman ortaya çıkacağını her zaman bilen eski bir dost gibi. Damlalar pencereye vuruyor ve onlarla birlikte anılar geri geliyor: biraz bulanık, biraz tatlı, biraz acı. Her şey o zaman olduğu gibi, "biz" varken "ben" yoktu. Camdan su akıyor, sanki şarkı söylüyormuş gibi ve birdenbire yalnızlığın düşman değil, bulutlarda uzun zamandır kaybolmuş olanı yeniden hissetmenin bir yolu olduğu ortaya çıkıyor. Ve ne kadar garip: Ne kadar şiddetli yağarsa, içim o kadar sıcak oluyor.