Aku Dah Lupa

Bazen özgürlük fanfarlarla değil, hafif bir ritimle ve sessiz bir “peki, tamam” ile gelir. Acı vericiydi, ama geçti - ilk başta ağrıyan, sonra solan ve sonra da tam olarak nereye çarptığını hatırlayamadığın bir çürük gibi. Bu şarkıda, artık mesaj beklememenin, eski fotoğrafları kontrol etmemenin ve sesi hatırlamamanın farkına vardığın o duygu var. Sadece yaşıyorsun.

Sanki uzun bir dalıştan sonra nefes vermişsin gibi - ciğerlerin hava ile dolar, omuzların düzelir ve kafanın içinde şaşırtıcı bir sessizlik olur. Ve bu sessizlik boş değil, genel temizlikten sonra oda gibi temiz. Eski her şey atılmış, her şey yerli yerinde. Ve geçmişte büyük bir drama yaşandıysa da, artık sadece anılarda rol oynuyor. Sahnede tek bir kahraman kaldı ve onun yeni hayatının prömiyeri var.