Pupus

Özel bir acı türü vardır - sessiz, skandal ve sahne olmadan, kalp hala yerinde ama eski bir plak gibi çatırdayarak ses çıkarır. Sanki hayattasın, nefes alıyorsun, işe gidiyorsun, komşularına gülümsüyorsun, ama içinden sanki biri “bizim” hikayemizin olduğu sayfayı yırtıp çıkarmış gibi. Eskiden sıcaklık hissettiğin yerde şimdi buz gibi bir sessizlik var. Yine de inatçı bir umut kalıyor: belki bir gün bu buz erir, belki birkaç saniye için de olsa sıcaklık gelir. Sadece emin olmak için - duyguların boşuna bu kadar gerçek olmadığını.