Remaja

Burada gençliğin tatlılığı parfüm kokusu değil, tozlu film şeridi kokusu - kareler biraz titriyor ama bu onu daha da sıcak yapıyor. Gitar telleri tırmalıyor, sanki anıları okşuyor, ve bir yerlerde birisi gülüyor, plastik bardaklara limonata döküyor. Her şey çok samimi, çok naif, sonsuzluğa inanmamak için - çünkü on yedi yaşında kimse onun var olmadığını bilmiyor.

Müzik, güneşin saçaklardan süzülmesi gibi yumuşak bir şekilde akıyor: biraz nostalji, bir tutam utanç ve “sonsuza kadar”ın bugün olduğu konusunda sınırsız inanç. Ve sonra dünya ikisine ait olmadığı ortaya çıksa da, bu anda dünya gerçekten onlara ait. Tamamen.