SPIT IN MY FACE!

Aşk bir savaş alanı gibidir: bir öpücük, bir top mermisi, ve kimse artık her şeyin nasıl başladığını hatırlamaz - arzuyla mı, yoksa kırgınlıkla mı. Bu şarkıda duygular bir patlama gibi yankılanır - yüksek sesle, parlak, tehlikeli bir güzellikle. Burada romantizmden değil, tutku maskesi takan bağımlılıklardan bahsediliyor. Acı alışkanlık haline geldiğinde ve yıkım, hala hissettiğini kanıtlamanın neredeyse tek yolu olduğunda.

Bu, itiraflar yerine bağırmaların olduğu, “sensiz yapamam”ın bir hüküm gibi geldiği ilişkilerin soundtrack'i. Yine de tüm bu öfkenin altında garip bir hassasiyet gizleniyor: sanki ikisi hala kurtuluş arıyor - ama nedense ateşte.