Deewane

Başını döndüren, ama suçluluk hissettirmeyen duygular vardır. Sadece bir bakış - ve içimde bir orkestra, havai fişekler ve gözlerimin aptalca gülümsemesinden dolayı hafif bir utanç var. Etrafımdaki her şey biraz tiyatroya dönüşüyor: rüzgar sanki şarkıya eşlik ediyor, güneş projektörleri yakıyor ve tesadüfen geçen kuşlar koroya dönüşüyor.

Burada aşk, acı çekmek ya da dram değil, insanın bayram gibi göründüğü, Eid'deki ay kadar nadir olan o tatlı hayalet gibidir. Her kelime, bulutların üzerinde çıplak ayakla yürümek gibidir, her satır bahar kokar, yorgunluk bile dinlenmeye dönüşür. Ve bu “bakıştan gelen yasak nakavt”ın biraz daha uzun sürmesini istersiniz. En azından bir sonraki nefes alana kadar.