Balafre

Kare kare, nabız gibi atıyor - asfalt kokulu, saf bir “sinema noir”. Vitrinde zincirler parlıyor, metinde ise “her ihtimale karşı” katlanır bıçak, illüzyonun senedi gibi 150 gül ve iki tür insan hakkında o meşhur cümle: silahı dolu olanlar ve kazı yapanlar. Beat, apartman girişindeki egzoz gibi duman çıkarıyor, espriler manikür gibi keskin, ve şefkat, ortaya çıkarsa, sadece alaycı bir ambalaj içinde.

Her şey büyük şehrin kovboyları gibi: soğuk hesaplar, “suçun boynunda” mücevherler ve sessizliği duymamak için ritüel bir cesaret. Buradaki romantizm, çiçek açmayan, parıldayan türden; tehlike ise, vernik ve barut kokan türden. Küstahça görünür, kolayca dinlenir, ama sonra sinema salonundaki o tat kalır, jeneriği akıp giderken hikaye hala boğazınızı sıkar.