J'ai demandé à la lune

Hala acı veren gurur ve geçmiş gibi görünen hassasiyet hakkında sessiz bir şarkı. Ay burada romantizm değil, nezaketen dinleyen ama kurtarmayan bir sohbet arkadaşı. Sözler yumuşak, neredeyse çocuksu, ama içlerinde, hala umut beslediği için utanç duyan bir yetişkinin yorgunluğu var.

Kavga sonrası bir gece gibi geliyor: artık kanıtlayacak bir şey kalmamış, ama düşünceler yine de “ya eğer”e dönüyor. Her şey basit ve güzel, geçmişin kokusunu hala taşıyan bir gömlek gibi. Ve ay gülsün, çünkü birisi gülmeli - ağlamıyorsa bile, en azından sessizce yok olmayı öğrenemeyen aşka gülmeli.