Seventeen

Burada hiçbir ışıltı yok, sadece toz, sıcak ve diz üstünde sayılan banknotların sesi var. Herkesin kendi başına hayatta kaldığı, mutluluğun sıfırlarla ve gramlarla ölçüldüğü, stilin ise sokak geri dönüşü olmadığını fısıldasa bile ne kadar kendinden emin yürüdüğünle ölçüldüğü bir dünya. Bu ritimde ter, demir ve hatalarından kazanılan özsaygı kokusu var.

Sözler bir bıçak gibi kesiyor ama ışıkta parlıyorlar - temiz, neredeyse gururlu. Her şey ellerden geçti, her şey sinir, gece ve risk gerektirdi. Ve şimdi "şanslı" dediklerinde sadece gülümsemek kalıyor: Sadece dünya ritme göre sallansa bile düşmemeye alışmak.