Тримайся купи

Dünya yine sağa sola savrulurken, kulaklıklarda bir yerlerde, sanki motor en yüksek devirde çalışıyormuş gibi, ağır baslarla, düzgün ve inatçı bir kalp atıyor. Sözler artık işe yaramadığında, ritim her şeyi üstlenir: göğse vurur ve dağılmak üzere olanları bir araya getirir. Parlaklık yok, gösteriş yok - sadece yanında olanlar, çizgiyi koruyanlar ve "neden?" diye sormayanlar için. Birlikte nefes alıyorlar. Bu seste hem avlu, hem sokak, hem yorgunluk hem de güç var. Biraz kir, biraz ışık, "sonrası görünür" inancından biraz. Toprak sarsın, kurşunlar havayı keskinleştirsin - bas çaldığı sürece herkes kendi. Korku bile ritme uyuyor.