Menjadi Dewasa

Güneşli mi yoksa bulutlu mu olacağına karar vermekte acele etmeyen bir sabah. Bir yerlerde derin hafızamın içinde bir çalar saat vızıldıyor ama sanki çalan o değil, yetişkin hayatı. Kahvaltının müzakereye, kahkahanın örtüye dönüştüğü ve zamanın aceleyle dökülen çay gibi parmakların arasından aktığı o yer. Önemli bir şeye geç kalmamak için koşmak, ancak tam olarak ne olduğu henüz net değil. Başkalarının beklentileri ve kendi "yapmam gerekenler" arasında kendini parça parça toplamak. Sabrı yeni bir sanat türü gibi öğrenmek. Ve birdenbire yetişkin olmanın zaferlerle ilgili olmadığını, finişin nerede olduğunu bilmesen bile pes etmemekle ilgili olduğunu anlamak. Bir yerlerde, gri gökyüzü ile avuç içlerinin sıcaklığı arasında, sessiz bir uzlaşma beliriyor. Teslimiyet değil, sadece büyümek.