Dalam Diam

Bazen her şey yerli yerinde gibi olur - gülümseme, sohbetler, hatta telefon ilk seferde şarj olur. İçeride ise sanki biri daireden mobilyaları çıkarmış ve sadece yankıyı bırakmış gibiydi. Yaşıyor gibi, işlev görüyor gibi hissediyorsun ama her düşünce boş bir koridorda atılan bir adım gibi. Yankılı, yalnız ve nereye gittiğin pek anlaşılmıyor. Ve ne bir drama, ne de bir kırgınlık - sadece yorgunluk, "her şey yolunda" diye özenle sarılmış. Zırh gibi bir gülümseme, programlı şakalar ve sadece sessizlikte, "sakin" kalma gücünün dibine kadar tükendiği birdenbire anlaşılır. Ama kırılan yerde genellikle yenisi de büyümeye başlar. Satır aralarında yenilgi değil, umudun sessiz nefesi duyuluyor - sanki biri sonunda kaçmayı bırakmış ve sadece kendisi olmaya izin vermiş gibi.