STREET LIFE

Sanki oda güneş tozuyla ve yeni ütülenmiş perdelerin kokusuyla dolmuş gibiydi. Her şey biraz ev gibi geliyor: sanki insan sadece bir şeyleri kendi kendine yapmaya karar vermiş gibi - çünkü yapması gerektiği için değil, istediği için. Ses, göz kararı kesilmiş bir kumaş kenarı gibi biraz düzensiz, ama tüm çekiciliği de bu. Parmaklar, "tamam, öyle olsun" ile "oh, oldu" arasında uygun bir ruh hali arar gibi tellere takılıyor. Müzik gülümsüyor - sözsüz, yüksek anlamlar olmadan, sadece iç huzurun ritmine uyarak. Arka planda bir yerlerde alkışlar duyuluyor ve bu, güzel olup olmayacağını bilmeden bir kez olsun yeni bir şeye girişen herkese bir alkış gibi. Ve sonuçta biraz yamuk olsa da, yine de kendi malı - el yapımı, tıpkı tek kısa eldivenli sıcak bir kazak gibi.