KHÔNG CẦN NÓI NHIỀU

Işık parlamaları ve avuç içi çırpışları arasında, akşam şehrinin atmosferi doğar - sanki havası bile ritimle dolu olan o şehir. Müzik bazen bir eğlence parkı gibi yukarı fırlatıyor, bazen de yavaş çekimde aniden duruyor - ve kuralların ve aceleciliğin olmadığı bu ses karışımında sadece akmak istiyorsunuz. Her şey dönüyor, parlıyor, yansıyor - tıpkı kulüp ışıklarının aynalarındaki gibi, her an kendi karesini yakalıyor, ta ki pozlama aşırı ısınana kadar. Burada kimse yarını vaat etmiyor ve bu da özel bir özgürlük getiriyor: anın içinde, nefeste, projektör ışığının yansımasında olmak. Biraz karmaşa, biraz ironi, damarlarda bir damla elektrik - ve işte gece yine deklanşörünü çekiyor, hayatı hareket halinde yakalıyor.