Kịch Bản

Her şey sanki bir filmdeymiş gibi oluyor: replikler doğru duyuluyor, sahneler güzel kurgulanmış, duygular senaryoya göre. Sadece ekranın ötesinde bir yerde her şey gerçekten yıkılıyor. Buradaki aşk bir roman değil, buruşmuş sayfaları olan bir taslaktır. Ya yaşanmış ya da çok inandırıcı bir şekilde oynanmış. Kamera uzaklaşır, ışık söner, geriye sadece sessiz bir film müziği kalır - genellikle jeneriklerin döndüğü müzik, ama kimse salondan ayrılmaz, çünkü bunun nasıl bittiğini hala anlamak istersiniz.