YARADANDAN DİLE

Buradaki aşk, arızalı bir çakmak gibi: kıvılcım çıkarıyor, parmakları yakıyor ama yine de bir kez daha çakmak istiyorsun. Kimi zaman alevlenir, kimi zaman söner, ama geçmişin yanık kokusu uzun süre gitmez. "Özür dilerim" ve "unutamadım" arasında, bağımlı duyguların tüm kimyası yatıyor: acı verici, zor ama sanki bu olmadan nefes almak bile mümkün değil. Dans ritmine uydurulmuş bir dua gibi geliyor - sanki kurtuluş ona bağlıymış gibi, aynı kelime tekrar tekrar söyleniyor. Burada akıl ve mantıkla ilgili bir şey yok: sadece kalp, çoktan kapanması gerekmesine rağmen inatla kapanmayı reddediyor. Ve kim bilir, belki de en gerçek inancı tam da budur.