Облака

Bulutlar filozof olabilir. Yavaş yavaş yüzüyorlar, sanki tüm cevapları biliyorlar ama paylaşmak için acele etmiyorlar. Aşağıda her şey kaynıyor - tartışmalar, hayaller, sipariş üzerine pizza, telaşeden yorgunluk - ama yukarıda, sanki zaman orada nefesini tüketmiş gibi, temiz ve sakin. Dünya bir yerlerde yakın, sadece gürültünün üzerine çıkmak gerekiyor - en azından birkaç nefes için olsa bile. Orada ne soğuktan ne de mesafelerden korkulur, hatta kaybedilen bile yumuşar. Tüm fazlalıklar eriyor, geriye sadece gökyüzü, Baykal ve iyiliğin hala geçerli bir para birimi olduğu hissi kalıyor.