Normal Today

Alışık olduğunuz kontrol aniden dağılırken ve düşünceleriniz, sanki biri zihninizin sesini dikkatlice kısmış gibi pamuk gibi olur. Her şey yumuşak bir odakta yüzüyor - ya öfori ya da yakınlığın, yakalayıp boğulduğun bakışın getirdiği aşırı yüklenme. Burada mantığın yeri yok: sadece nefes, hafifçe titreyen parmaklar ve fırtınanın ortasında garip bir sakinlik. Satır aralarında asılı kalmak gibi bir aşk - sanki hiçbir şey olmuyor ama içimde ışık, tuz ve duygu fırtınası kopuyor, o kadar gerçek ki yüksek sesle konuşmaya cesaret edemiyorum.