APRIL

Bazen fırtına her şey yıkıldığında değil, aniden sessizlik çöktüğünde gelir. Islak gökyüzü alçakta asılı, nefes kesiliyor ve sonsuza dek sürecek gibi görünüyor. Ama orada bir yerde, perdenin arkasında, güneş zaten parlıyor. Henüz görünmüyor ama gri bulutların arasından inatla ısıtıyor, sanki onsuz başaramayacağımızı biliyormuş gibi. Müzik dalgalar halinde geliyor - bazen göğsüne çarpıyor, bazen de sanki nefes aldırır gibi aniden şeffaflaşıyor. Şüphe ve inanç arasında, "henüz" ve "artık değil" arasında, o inatçı "tutun" sesi duyulur. Garantisiz, rotasız ama içten içe bir şeyler yankılandığı sürece ilerlemeye devam etme sessiz onayıyla.