демоны Mylancore Remix

Gece sanki donmuş, yüksek sesle nefes almaya cesaret edemiyordu. Havada tütün dumanı, uyku kalıntıları ve yankı gibi kafada çınlayan tuhaf bir sessizlik vardı. Sanki biraz daha ve tavandan kalın, yapışkan, söylenmemiş düşünceler damlamaya başlayacak. Şeytanlar yatağın altında saklanmazlar, onlar çoktan göğsüne yerleşmişlerdir, kalbin ritminde, aynaya baktığında ve orada kim olduğundan tam olarak emin olmadığında ellerinin titremesinde. Sigara filtresine kadar yanıyor, sanki "daha yapabilirim" ve "artık yapamam" arasındaki saniyeleri sayıyormuş gibi. Her şey yine başa döndü: kendine verilen sözler, uyumaya çalışma çabaları, yanında olmayan ama hala duyuyor gibi görünenlerle konuşmalar. Dünya, eski bir kamerayla çekilmiş bir film gibi biraz çarpık ve kendi korkularına bile karşı o kadar yorgun bir şefkat var içinde. Çünkü eğer şeytanlarla dans edilecekse, bari en sevdiğiniz melodiyle olsun.