SETEADORA

Şehir uyumuyor - sadece ölü taklidi yapıyor. Fenerlerin ışığı bir sinir gibi titriyor, müzik ara sokaklardan baskı yapıyor ve hava tehlike, ucuz rom ve birinin özgüveni kokuyor. Burada anlam aranmaz, burada story'lerin altındaki mermi ve beğeni sayıları sayılır. Her kıta, alaycı bir gülümsemeyle söylenmiş bir meydan okuma gibi. Kim haklı, kim sadece hayatta kaldı bilmene gerek yok. Ritim, ıslak asfalttaki tekerlekler gibi dönüyor ve her bas vuruşunda bir uyarı var: Eğer bu tarafta değilsen, hangisinin "bu" olduğunu sorma daha iyi. Ve biri komaya girerken, diğeri taçları kaldırırken, tek bir şey kalır: başı dik tutmak ve kavganın ardından spor ayakkabıların altında cam gibi çatırdayan ritmi dinlemek.