Aku, Kamu Dan Samudra

Deniz, birinin özlediğini her zaman bilir. Sanki adıyla çağırıyormuş gibi biraz daha gürültülü, dalgalarıyla kumu eski bir gömlek gibi okşuyor, bir türlü atamadığınız. Ufukta bir yerde dönüş vaadi var, rüzgar fırtınanın önde olduğunu fısıldasa bile. Ama yanında o inanç varken, o inanç ki gürültülü, gösterişli değil, zor bir günde sırtına konan bir el gibi sessiz, sıcak, korkmak mümkün mü? Bu şarkıda güneş sadece parlamıyor, gülümsüyor. Yorgunluk tuzlu havada eriyor, umut ise deniz köpüğü kadar inatçı çıkıyor - ne kadar yıkasanız da, yine geri geliyor. Her şey basit: Fırtına ile huzur arasında her zaman dans, kahkaha ve tüm dünya dinlenmeye karar verse bile yorulmayan o sevgi için yer vardır.